Oblaci

Powstanie i początkowy rozwój Zgromadzenia

Misjonarze Oblaci M.N., Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI), zgromadzenie zakonne zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix (Prowansja). Na początku znalazł on 4 ochotników, którzy podzielali jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie spustoszonego przez Rewolucję Francuską Kościoła. Ta wspólnota księży nosiła pierwotnie nazwę "Misjonarzy Prowansji". Poświęcali się oni przede wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych.

W 1823 roku, po nominacji stryja św. Eugeniusza na biskupa, Eugeniusz zostaje mianowany wikariuszem generalnym w Marsylii. w 1825 roku o. Eugeniusz zaczął starać się o papieskie zatwierdzenie Zgromadzenia i uzyskał je 17 lutego 1826 roku. Papież Leon XII zatwierdził Zgromadzenie pod nazwą "Misjonarze Oblaci Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi". Zgromadzenie liczyło wtedy zaledwie 20 oblatów i 8 nowicjuszy skupionych w 4 domach zakonnych.

W dniu śmierci świętego Eugeniusza de Mazenoda założone przez niego Zgromadzenie liczyło 414 członków i miało placówki w Europie, w Ameryce Północnej i Środkowej, w Azji i w Afryce.

Po śmierci o. Założyciela oblaci rozszerzyli swoją działalność misyjną na pozostałe kontynenty, tzn. na Australię, Oceanię i Amerykę Południową.

Pierwsze misje

Kanada
Rodzina zakonna biskupa de Mazenoda liczyła zaledwie 55 członków, kiedy do Marsylii przybył arcybiskup Montrealu - Bourget z gorącą prośbą o misjonarzy dla swojej diecezji. Założyciel, wiedziony intuicją że Kanada może się stać ziemią szczególnie płodną dla misyjnych poczynań oblatów, nie miał żadnej trudności w sformowaniu zespołu sześciu ochotników dla pierwszej misji oblackiej w odległym kraju. Oblaci, których średnia wieku nie przekraczała 32 lat, wyruszyli więc w stronę Ameryki 30 września 1841 roku, z 2 grudnia tegoż roku przybyli do Montrealu. Pomoc z Europy i miejscowe powołania przyczyniły się do umocnienia misji w następnych latach.

Stany Zjednoczone
25 listopada 1841 roku oblaci po raz pierwszy pojawili się w Stanach Zjednoczonych. Wtedy to, w drodze z Francji do Montrealu, dwóch ojców i dwóch braci zatrzymało się w Nowym Jorku. Już w październiku następnego roku pracą dla emigrantów frankofońskich w północnej części Nowego Jorku rozpoczęli ewangelizację Stanów Zjednoczonych. Od wiosny 1843 roku głosili misje także w języku angielskim. Pierwsza fundacja oblacka z 5 września 1847 roku związana jest z przybyciem do Walla-Walla w stanie Oregon czterech oblatów francuskich, w tym dwóch scholastyków (kleryków): Eugene'a Chirousa i Jeana Pandosy. Byli oni pierwszymi oblatami wyświęconymi na kapłanów w tym kraju (2 stycznia 1848 r.). Posługa oblatów od początku polegała na niesieniu pomocy nowo przybyłym emigrantom oraz tubylcom. Wkrótce pojawiły się kolejne fundacje: w Teksasie (1849), Buffalo (NY, 1851), Plattsburghu (NY, 1853) i Lowell (MA, 1868).

Ameryka Łacińska
Na tym kontynencie oblaci rozpoczęli pracę misjonarską już w 1858 roku, osie-lając się w Matamoros w Meksyku, skąd jednak zostali wydaleni w roku 1884. Po raz drugi próbowali założyć w tym kraju placówkę w Puebli w r. 1902, ale i stamtąd zostali wydaleni w roku 1914. Udało im się to dopiero za trzecim razem, to znaczy w roku 1971. Również w innych krajach Ameryki Łacińskiej oblaci otwarli placówki dopiero w XX wieku. Zgodnie ze swym celem w Meksyku zajęli się przede wszystkim najbiedniejszymi, w Chile i Boliwii rozpoczęli pracę wśród górników saletry amonowej i cyny, na terenie dzisiejszego Paragwaju otoczyli opieką duszpasterską tubylców Chaco, z w Gujanie Francuskiej - uchodźców.

Afryka
Od chwili spotkania oblatów z królem Moshoeshoe i w 1862 roku na górze Thaba-Bosiu Kościół w królestwie Lesotho rozwijał się zadziwiającego szybko. Po-łowa ludności jest dzisiaj chrześcijańska. Liczny jest kler diecezjalny, z wszyscy biskupi wywodzą się z plemienia Basutosów. Oblaci podążają śladami Ojca Józefa Gérarda, francuskiego misjonarza-pioniera, ogłoszonego błogosławionym w 1988 roku przez papieża Jana Pawła II.

Azja
Oblaci zostali wysłani na Sri Lankę przez Założyciela w 1847 roku, rozpoczynając pracę misyjną w Jaffnie, skąd następnie przeszli na południe, gdzie przejęli pieczę nad Wikariatem Kolombo. w obydwu tych sektorach zakładali parafie i organizowali Kościół lokalny.

Stan liczebny

Na początku stycznia 2019 r. stan liczebny oblatów na świecie wynosił 3658 członków. Statystyki obejmują kapłanów, braci i seminarzystów. Dane zostały ujęte w liczby dotyczące 38 oblatów z Administracji Generalnej a także z następujących regionów: Afryka i Madagaskar - prowincje tych regionów liczą  877 oblatów; w Ameryce Łacińskiej posługuje 418 oblatów; w Azji i Oceanii 832 oblatów; 593 oblatów głosi Ewangelię w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, a 900 w Europie.

W statystykach ujęto także oblatów, którzy pełnią posługę pasterska w różnych krajach misyjnych. Pośród nich znajduje się dwóch kardynałów, 8 arcybiskupów, 35 biskupów - wśród nich polscy oblaci pracujący w Ukrainie: Jacek Pyl i Radosław Zmitrowicz, oraz 1 prefekt apostolski.

Wszystkich kapłanów w zgromadzeniu jest 2720; braci po wieczystych ślubach zakonnych 265; braci - diakonów stałych 7, braci na ślubach czasowych 20; oraz 601 seminarzystów. 

Polska Prowincja Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy obecnie 307 zakonników - kapłanów, braci, seminarzystów oraz nowicjuszy. Trzeba jednak dodać, że wielu polskich oblatów posługuje na różnych kontynentach, a którzy oficjalnie przynależą do innej prowincji i regionów oblackich.

W Polsce jest 307 oblatów. We Francji i Krajach Beneluksu pracuje 30 oblatów, na Ukrainie 34 oblatów, na Białorusi 4 i w Turkmenistanie 2 oblatów. Do Polskie Prowincji należy także misja na Madagaskarze, gdzie pracuje 78 oblatów oraz Skandynawia, gdzie jest 22 oblatów. 

Podane liczby są niewątpliwie ujęciem w statystyki grupy osób. Jednak trzeba dodać, iż jest to rzesza misjonarzy, którzy głoszą Ewangelię ubogim w 67 krajach świata w duchu swego założyciela św. Eugeniusza de Mazenoda.

Przy tej okazji prosimy o modlitwę w intencji nowych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych.